Αυτή τη Τετάρτη …που τη λέμε Μεγάλη….
Τα του Χριστού Πάθη, έχουν μια εξελικτική αφήγηση, απ’τη Θεόπνευστη πέννα των Ευαγγελιστών. Η συμβολική όμως, δυναμική τους, ίσως είναι εφάμιλλη των γεγονότων…
Το Μέγα Ευχέλαιο και η συγχώρεση της γυναίκας, που μυρώνει τα πόδια του Ιησού καθώς και ο Όρθρος της Μ. Πέμπτης, που ακούγεται σήμερα, για τον Μυστικό Δείπνο… αποτελούν την σύνθεση του ψυχικού συναισθηματισμού, που λέγεται συμμετοχή στο «Θείο Μαρτύριο». Μια συμμετοχή με τη μορφή της Εσωτερικότητας και του αυτό κριτικού προβληματισμού… Αν δεν το αισθανόμαστε, ίσως θα πρέπει να ψάξουμε καλύτερα και πιο Χριστιανικά, για να βρούμε έστω και τώρα την Αρχή της ενάρετης Συνέχειας…
ΑΥΤΗ ΑΥΤΗ Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΟΥ ΤΗ ΛΕΜΕ ΜΕΓΑΛΗ..
