Τρία χρόνια πέρασαν από την ημέρα διεξαγωγής του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, της μεγαλύτερης πολιτικής απάτης στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Η γκρίζα αυτή επέτειος έρχεται να επιβεβαιώσει με «πανηγυρικό» τρόπο την φαρσοκωμωδία που ζήσαμε όλοι εκείνες τις μέρες… Ο ελληνικός λαός από πρωταγωνιστής μετατράπηκε σε κομπάρσο β’ διαλογής στο θέατρο του παραλόγου που με μαεστρία έστησε ο θίασος που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ.
Κανείς δεν δικαιούται να ξεχάσει το κλίμα εκείνων των ημερών. Κλίμα εθνικού διχασμού και μίσους, λόγια για Γερμανοτσολιάδες, και απειλές για στρατιωτική επιβολή της τάξης. Και μετά πανηγυρισμοί σε δρόμους και πλατείες. Ένα πλήθος που το βράδυ του δημοψηφίσματος αποθέωνε τους εμπνευστές του που λίγες μέρες μετά υπέγραφαν μία χειρότερη συμφωνία από αυτή που αρχικώς με ηρωισμούς και αντριλίκια είχαν απορρίψει.
Ποιος αλήθεια πιστεύει σήμερα ότι αυτό το ΟΧΙ του ήταν πράξη αντίστασης και εθνικής υπερηφάνειας; Η απάντηση είναι ότι τότε πολλοί πίστεψαν ότι η Ελπίδα έρχεται. Πόσοι άραγε μπορούν να πειστούν τώρα ότι η Ελπίδα επιστρέφει, με τους ίδιους ανθρώπους, πρωταγωνιστές στο έργο;
Έσυραν την χώρα σε μία περίοδο ατέρμονης διαπραγμάτευσης που οι διεθνείς ειδικοί εκτιμούν ότι μας κόστισε 200 δις ευρώ, δίνοντας μας το μοναδικό προνόμιο να έχουμε «πληρώσει» την πιο ακριβή γραβάτα στην ιστορία της ανθρωπότητας! Ένα δημοψήφισμα που συν τοις άλλοις μας επέβαλλε δύο αχρείαστα νέα μνημόνια, 14,5 δις νέα μέτρα, δημοσιονομική εποπτεία μέχρι το 2060, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τερατώδη πλεονάσματα για δεκαετίες. Τόσο μας κόστισε το δημοψήφισμα της «Ελπίδας (που) Έρχεται».
Και δυστυχώς οι έμποροι της ελπίδας είναι ακόμη εδώ. Την έχουν μάθει καλά την δουλειά τους. Τάζουν για να αρπάξουν. Ξεπουλάνε τη χώρα για να κρατηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία. Χαρίζουν Μακεδονία και μετατρέπουν τα νησιά μας σε αποθήκες ψυχών. Αυτή είναι η πραγματικότητα της «Ελπίδας» τους που τόσο ξεδιάντροπα πούλησαν στον Ελληνικό λαό. Είναι η πρώτη φορά που τόσοι λίγοι εξαπάτησαν με τόσο χυδαίο τρόπο τόσους πολλούς.
Αλλά είναι αργά για δάκρυα Μπέτυ.
Αργά για όλους μας!
Θεοτόκη (Τιτή) Ντολαπτσή