Τότε φλέρταραν αβίαστα με τον τραμπουκισμό που επέδειξαν κάποιοι «αγανακτισμένοι πολίτες». Καλλιέργησαν κλίμα πολιτικής πόλωσης και επένδυσαν στο θυμικό του. Κλείσανε το μάτι στους αγανακτισμένους πολίτες και δικαιολόγησαν κάθε συμβάν προπηλακισμού πολιτικών προσώπων. Προέτρεπαν κατοίκους περιοχών να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους και να λιντσάρουν όσους θεωρούσαν υπεύθυνους για αποφάσεις τοπικιστικού ενδιαφέροντος που δεν συμβάδιζαν με τα συμφέροντα τους. Καλούσαν την τότε κυβέρνηση «να φύγει από την πίσω πόρτα» ή ακόμα καλύτερα «με ελικόπτερο από την ταράτσα”, όπως συνήθιζαν να λένε .
Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Βρίσκονται οι ίδιοι στο στόχαστρο όσων υποκινούσαν με τις πολιτικές ακρότητες και την παραφροσύνη τους. Τα πρόσφατα γεγονότα προπηλακισμού μελών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το καταμαρτυρούν. Δυστυχώς, πολύ φοβάμαι αυτή είναι μόνο η αρχή. Οι ευθύνες είναι πολλές και οι ιθύνοντες γνωστοί. Είπαν πολλά και έταξαν ακόμη περισσότερα. Ο λαός δεν ξεχνά. Οι οργισμένες αντιδράσεις πολιτών κατά της συγκυβέρνησης κλιμακώνονται καθημερινά.
Όμως, κρίνεται επιβεβλημένο την κρίσιμη αυτή περίοδο στην οποία η χώρα βάλλεται πανταχόθεν και έχει πολλά ανοικτά μέτωπα, να επικρατήσουν οι φωνές της σύνεσης , της αυτοσυγκράτησης και της λογικής. Δεν θα κερδίσει τίποτα η χώρα με τις πρακτικές τραμπουκισμού. Και αυτό, μπορεί μονάχα να επιτευχθεί αν καταδικάσουμε κάθε μορφή βίας από όπου και αν προέρχεται. Αυτό οφείλουμε να πράξουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου.
Βέβαια, από το μυαλό μου δε φεύγει η φράση που ο θυμόσοφος λαός μας συνηθίζει να λέει:
“Έσπειρες ανέμους , θα θερίσεις θύελλες !”
Δυστυχώς επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως τίποτα δεν είναι τυχαίο …
Τιτή Ντολαπτσή