Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘ…

Η Κοινωνία στη ΜΕΘ….
Η Κοινωνία στη Παγκόσμια Ιστορία νόσησε πολλές φορές… Νόσησε και από σωματικές και από ψυχικές ασθένειες… Ήταν βαριά τα τραύματα της και κατά τη διάρκεια και μετά κυρίως από τους δυο Παγκόσμιους Πολέμους… Σε εκείνους τους καιρούς πλήρωνε την ασθένεια της Ανθρώπινης Ανοησίας, που λέγεται Πόλεμος… Ο θάνατος ήταν ακαριαίος… Σήμερα όλα είναι διαφορετικά.. Ζούμε αποτελέσματα Πολέμου, χωρίς συνθήκες Πολέμου… Ο εχθρός κοινός… αόρατος, ισχυρός, ύπουλος… Πεδίο μάχης, όλος ο Πλανήτης και η πρώτη γραμμή, η Εντατική των Νοσοκομείων… Όπλα τα Ιατρικά Εργαλεία… Δεν έχουν αξία τα πυροβόλα… αξία έχουν οι αναπνευστήρες… δεν χρειάζονται στρατηγοί, χρειάζονται νοσηλευτές, δε θελουμε σφαίρες, θέλουμε εμβόλια, δεν πολεμάει ο Άνθρωπος τον Άνθρωπο, πολεμάει ο Άνθρωπος τον θάνατο… μια μάχη, ένας αγώνας, που δεν έχει στοιχηματίσει κανείς… γιατί κυρίως ζούμε αισθανόμαστε ότι ζούμε όλοι στη ψυχολογική Εντατική, εκεί που διασωληνώνεσαι με τον ίδιο σου τον εαυτό, δεν χρειάζεσαι θερμόμετρα, χρειάζεσαι τρομόμετρα, τονοτήρες αισιοδοξίας και ενέσεις Ελπίδας… Σ’αυτή τη ΜΕΘ ζούμε όλοι… χωρίς συγγενείς απ´εξω, ίσως και χωρίς γιατρούς… Κάποιοι λένε, ότι ζούμε τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο μπορεί… Ίσως μετά απ´αυτό, να μη καταλάβουμε μάλλον να συνειδητοποιήσουμε, πως αν αυτός είναι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος…πόσο ανόητο θα ήταν, να μιλάμε ή μάλλον να φοβόμαστε τον Τέταρτο …

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, κάθεται