Πραγματικά δεν ξέρω αν είναι για γέλια ή για κλάματα αυτό που συνέβη με την επίσκεψη Τσίπρα στα Σκόπια. Τί είδαμε και τί ακούσαμε; Μπορεί αυτά να συμβαίνουν σε μια σοβαρή χώρα; Με οργανωμένη εξωτερική πολιτική; Με κράτος που λειτουργεί στο εσωτερικό και στο εξωτερικό; Κι ακόμα, πραγματικά έχω την απορία, ο άνθρωπος που, με ευθύνη των συμπολιτών μας -γιατί, όσο δυσάρεστοι κι αν γινόμαστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήταν οι συμπολίτες μας που σε τρείς, μαζί με το ιουλιανό δημοψήφισμα, εκλογικές διαδικασίες το 2015, έδωσαν την ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει τις τύχες της πατρίδας μας- κρατά στα χέρια του το μέλλον των Ελλήνων και το διαχειρίζεται ενώπιον της Ιστορίας με αυτόν τον τρόπο, δεν έχει την παραμικρή επίγνωση της θέσης και του ρόλου του;
Τί είδαμε αυτές τις μέρες; Το «χαρούμενο», κατά την προσφυή έκφραση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη το καλοκαίρι του 2015, Αλέξη Τσίπρα, να φωτογραφίζεται πανευτυχής στα Σκόπια, την ώρα που βεβαίως στη Θεσσαλονίκη καθώς και στην υπόλοιπη Ελλάδα ο ίδιος δεν μπορεί να κυκλοφορήσει και τα στελέχη της κυβέρνησής του κάνουν εκδηλώσεις που οι παριστάμενοι δε γεμίζουν ούτε ταξί, και μας δηλώνει πως τώρα που υπεγράφη η Συμφωνία των Πρεσπών ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για το ελληνικό επιχειρείν να πραγματοποιήσει την ειρηνική του εισβολή στη γειτονική χώρα…
Μάλιστα. Ας παραβλέψουμε το γεγονός πως οι επιχειρηματίες που συνόδεψαν τον πρωθυπουργό ήταν ένας κι ένας διαλεγμένοι με πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων φιλικών προς την κυβέρνηση. Δημιουργείται όμως μια εύλογη απορία: τόση πρεμούρα αλήθεια έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός του για να δημιουργηθούν επενδύσεις στη γειτονική χώρα; Είναι ξαφνικά τόσο θετικοί προς τις επενδύσεις που τις ενθαρρύνουν για την ΠΓΔΜ την ώρα που τις αποθαρρύνουν με κάθε τρόπο στην Ελλάδα, ακόμη ακόμη και με αποφάσεις του -ας μην το χαρακτηρίσω- ΚΑΣ; Την ώρα που δεν διευκολύνουν ακόμη και τους ελάχιστους ρομαντικούς, για να μην πω τρελούς, που προσπαθούν να επιβιώσουν και να δημιουργήσουν σε ένα άκρως εχθρικό για την ιδιωτική πρωτοβουλία περιβάλλον όπως αυτό που έχει δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια; Δεν είναι παράξενο;
Από την άλλη, την 3η Απριλίου, συμπληρώθηκαν 11 χρόνια από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, τότε που η κυβέρνηση Καραμανλή (για την οποία ναι, πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν στα πλαίσια μιας κριτικής για τα πεπραγμένα της, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα) άσκησε βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στη συμμαχία. Όμως, παρά και το γεγονός αυτό, δουλειές με τα Σκόπια, γίνονταν και γίνονται. Ο ίδιος ο κ. Ζάεφ στην ομιλία του μπροστά στον Αλέξη Τσίπρα είπε ότι η Ελλάδα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος και ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής στη χώρα του. Ήδη, εδώ και πολλά χρόνια -και συγκεκριμένα από το 1995 και την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας- το λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι το κύριο (στα όρια της αποκλειστικότητας) λιμάνι που χρησιμοποιούν τα Σκόπια. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι τάχα χρειαζόταν να υπογραφεί συμφωνία -πόσο μάλλον η συγκεκριμένη, εθνικά επιζήμια συμφωνία των Πρεσπών που εκχωρεί εθνότητα και γλώσσα- για να βελτιωθούν οι οικονομικές σχέσεις των δύο κρατών ποιόν μπορεί να πείθει.
Ας μη γελιόμαστε. Ο κύριος Τσίπρας εξακολουθεί να κοροϊδεύει συνειδητά τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση του υπήρξε μια απόλυτη καταστροφή για τον τόπο. Η ανεργία καλπάζει, η οικονομία δεν παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης, η εγκληματικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο και οι θεσμοί νοσούν βαρύτατα. Αυτά όλα, είμαι βεβαία πως η επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα τα αντιμετωπίσει όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται. Θα συμβεί όμως και το ίδιο με τα τρομερά τετελεσμένα που έχει δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας και ο πρώην συνεταίρος του -ας μην τον βγάζουμε από το κάδρο- Πάνος Καμμένος ως προς τα εθνικά μας θέματα; Όσο κι αν είμαι αισιόδοξη, πραγματικά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου, όταν αναλογίζομαι το μέγεθος της βλάβης..
Τιτή Ντολαπτσή